Ik heb nogal een hectisch weekend achter de rug...
Zaterdagmiddag vierden we de 5e verjaardag van Vincent en 's avond zijn we bij vrienden nog een wijntje gaan halen. Niks bijzonders zou je zeggen. Maar ik was/ben al een paar dagen heel erg aan het hoesten en het komt niet echt los. Toen we zaterdagavond thuiskwamen heb ik een hoestbui gehad dat ik dacht dat ik stikte!
Gisterochtend wakker geworden met nog meer pijn op mijn borst en vreselijke hoofdpijn. Toch op een gegeven moment maar uit bed gekomen, maar na een half uur beneden voelde ik me zo rot dat ik maar weer naar bed ben gegaan. Toen werd het erger, kreeg meer pijn op mijn borst en mijn linkerschouder en arm gingen heel erg pijn doen. Ook had ik een heel benauwd gevoel dat ik niet genoeg zuurstof kreeg. Op een gegeven moment vond ik het echt eng worden en hebben we de huisartsenpost gebeld. Die vertrouwden het niet en stuurden een ambulance met sirenes hierheen. Op de ECG zagen ze wat zuurstof te kort bij de kransslagader, dus naar het ziekenhuis! Mijn ouders waren inmiddels hier, kids overstuur, wat een narigheid! In de ambulance 2x spray onder mijn tong gehad, maar het hielp allemaal niets, ook medicijnen via infuus niet. In het ziekenhuis een heel stel onderzoeken gehad en na een paar uur bleek dat wel alles goed is met mijn hart. Het blijkt dat ik door het hoesten mijn borstspieren heb gekneusd en verkrampt zijn en dat trekt dan weer door omdat spieren verzuren en die symptomen lijken heel erg op die van hartproblemen.
Het is dus gelukkig allemaal heel erg meegevallen, maar ik ben (en thuis natuurlijk) heel erg geschrokken, het is geen leuke ervaring. Rond 8 uur waren we weer thuis gisteravond.
Verder geen medicijnen gekregen, ondanks dat ik een ontsteking heb in mijn bovenste luchtwegen. Keelpastilles zouden voldoende moeten helpen.
Nu ben ik weer beneden, ben versleten en de pijn op mijn borst is er nog steeds, in mijn arm gelukkig wat minder, alhoewel dat nog steeds wat tintelig aanvoelt.
Ik heb nog e.e.a. liggen aan dingen die ik af moet maken, maar dat komt nog wel, eerst even hier van bijkomen. Ik zal in blogland dus ook even niet overal op reageren!
Lieve groetjes,