Ik heb inmiddels al een hele stapel kaarten laten zien die ik in onze vakantie van afgelopen week heb gemaakt. 15 heb ik er kunnen maken en dat is maar goed voor mijn voorraad ook, want ik december heb ik weer een kerstmarkt en voor die tijd moet ik mijn kerstkaarten al inleveren en daar heb ik er echt nog niet zoveel van. En de rest van mijn voorraad is ook aardig geslonken, dus aanvulling is hard nodig.
We waren in Rhenen de afgelopen week, in een huisje, samen met mijn ouders. Tamara is 13 geworden afgelopen maandag, we hadden een weekabonnement voor Ouwehands Dierenpark en aan de overkant van de weg genoeg bos om in te kunnen verdwalen. Mooi weer, prachtige herfstkleuren, wat wil een mens nog meer...
In het bos heb ik mooie foto's kunnen maken en die wil ik nog eens gaan verwerken op kaarten. Hierboven zie je een mooi vennetje, zo stil en helder dat het de bomen weerspiegeld! De onderste foto is er één van het bekende kinderliedje... Deze foto's zijn zondag gemaakt en toen we daar woensdag weer liepen waren dus heel veel paddestoelen ondersteboven geschopt, deze ook. Gelukkig had ik dus al een heleboel foto's, maar ik begrijp dat geweld niet. Waar slaat het nou op om dit te vernielen, wat bereik je ermee? Het is niets in vergelijking met wat er in de rest van de wereld vernield wordt, maar het is zo onnodig...
Lieve groetjes en een fijne avond,